Мой сайт

İnsan ancaq xəyallarıyla yaşar və bir az yaşamağa başlayınca hamısını itirər. (Voltaire)

Ölsəm ayıbdır, sussam təhlükəli, çox sevməli elə isə, çox söyləməli. (Metin Altıok)

Susmaq yalan danışmaqdır, heykəllər qırx ildir yalan danışar. (Müştak Erenus)

Şeir, insanın görünməz üzüdür… (St.John Perse)

Əlində parlaq bir ulduz vardır şairin və hər kəs çaşar buna. Bir də önünə çıxan hər daşa ilişməsə…(Altay Öktem)

Yazıçı, azğın söz selini düzə gətirmiş və məqsədinə çatmışsa, yaratdığı şey şeirdir, nəsrlə qələmə alınmış olsa belə… (Valery Bryasov)

Şeir olmayan yerdə insan sevgisi də olmaz, insanı insana ancaq şeir sevdirər.(Sait Faiq)

Şeirin məqsədi "bir şey" i gündəmə gətirməksə, eyni zamanda "o şey" i gündəmdən ayırd etməkdir də. (Edib Cansever)

Təklik: tək ağaclı bağçadir… (Adonis)

İnsan çürümədikcə şeir çürüməz.( Yaşar Kamal)

Sözləri boş yerə xərcləyə bilməyəcək qədər çox sevirəm. (Rene Char)

Mən ki sənin bir xarabalığınam, sənin böyütdüyün, ağrının əlyazısında. (İlhan Berk)

Sevdiyiniz zaman eşq o qədər böyükdür ki, bir bütün olaraq içimizə sığmaz, sevdiyimiz insana doğru yayılar. (Marcel Proust)

Önümdən getmə, səni izləməyə bilərəm. Arxamdan da gəlmə, yol göstərməyə bilərəm. Yanımda yeri və yalnız dostum qal.( Albert Camus)

Üsyan etməmiz lazım olan yerdə susma günahını insanlardan qorxanlar yaradar.(JFK)

Bir qəmzəyə aşiq olan nə qədər kişilər, bütün qadınla evlənmək səhvinə qurban olmuşlar... (Wochenend)

Kiçik oğrular asılar, böyük oğrular sərbəst buraxılar. (Alman atalar sözü)

Bədənin çalışması, zehnin dərdlərini yüngülləşdirər; kasıbları məsud edən də budur…(La Roche)

İnsan o qədər acı çəkər ki, bütün canlılar arasında tək o, gülməni icad etmək məcburiyyətində qalmışdır.( Nietzsche)

Kitabın dalğalanan qapağı. Nə çox səhifə, müəyyən ya da qeyri-müəyyən, su içməkdə olan heyvanların buraxdığı dolu bir iz. (Edmond Jabes)

Kölə, danışmasıyla ayrılar baltadan.( Nikitin)

İnsanlarla iç içə olmaq, özünü gözləməməyə aparar.(Kafka)

Dünya şeylərin universal yaxınlığıdır.
(Foucault)

Bizə yaşamağı həyat keçdikdən sonra öyrədirlər. Montaigne